فريدون بخورشيد بر برد سر

كمر تنگ بستش بكين پدر

برون رفت خرّم بخرداد روز

بنيك اختر و فال گيتى فروز

سپاه انجمن شد بدرگاه او

بابر اندر آمد سر گاه او

بپيلان گردون كش و گاوميش

سپه را همى توشه بردند پيش‏

كيانوش و پر مايه بر دست شاه

چو كهتر برادر ورا نيك خواه‏

همى رفت منزل بمنزل چو باد

سرى پر ز كينه دلى پر ز داد

باروند رود اندر آورد روى

چنانچون بود مرد ديهيم جوى‏

اگر پهلوانى ندانى زبان

بتازى تو اروند را دجله خوان

دگر منزل آن شاه آزاد مرد

لب دجله و شهر بغداد كرد